30 aug Versnellen
Versnellen; in de actie-modus
De nieuwe werkweek is weer begonnen. Vanuit de vertraging van het weekend ga ik weer de versnelling in. De ene actie naar de andere pak ik op en rond ik af. Van het ene gelijk door naar het volgende. Klanten komen en gaan, afspraken worden geregeld (zowel voor werk als voor het thuisfront), verslaglegging, even opgeven voor die leuke nascholing, nog even dat mailtje sturen. En o ja, die planten nog potten, en gelijk maar water geven.
Bij thuiskomst is het nog niet klaar. Eerst maar een was er in, dat is zo gebeurd en dan kan ik die vanavond weer ophangen. Dan mijn zoon helpen bij zijn huiswerk, want hij heeft wat moeite om op gang te komen na de vakantie en op school gaan ze er gelijk stevig tegen aan (moet dat nou echt?!). Eerste sporttrainingen beginnen weer. Boodschappen doen en op tijd het eten klaar. O ja, hoe laat komt iedereen thuis? En wat zullen we dan weer eens eten?
Herkenbaar?
Je kent dat wel, de versnelling zit er weer op. Die actiemodus geeft ook een lekker gevoel. Je krijgt veel gedaan en dat voelt goed. Vooral als de acties ieder voor zich overzichtelijk zijn en zo gedaan. Adrenaline wordt aangemaakt, je lijf wordt actiever, bloed wordt wat sneller rondgepompt. Hartslag gaat iets omhoog, maar niet te veel. Je bent wat scherper en alerter.
Depressie
Maar er zijn ook mensen die wat moeilijker in beweging komen. Die niet meer zo goed weten wat ze willen. Zich leeg en moe voelen. Liever wat afwachten en de kat uit de boom kijken. Hoe meer je hier in ‘wegzakt’ hoe moeilijker het is om er weer uit te komen. Het heeft een versterkend effect. Je ziet mensen om je heen wel leuke dingen doen of actief zijn, terwijl jij alleen thuis zit. Ben je wel leuk genoeg? Is het leven wel leuk genoeg? Drempels om in actie te komen worden steeds hoger en vertrouwder. Wel zo fijn je eigen vertrouwde omgeving. Daar heb je geen last van te veel prikkels, drukte, mensen die wat van je willen of angsten. Dus hou je het maar in stand. Wel zo veilig.
Balans
Uiteindelijk gaat het om balans. Alles heeft zo zijn kwaliteit. Versnellen, actie ondernemen, doen: het geeft een lekker gevoel en je krijgt dingen voor elkaar. Maar als je alleen maar in de hoogste versnelling doorgaat, loop je jezelf (en anderen) voorbij. Je voelt niet meer zo goed wat er is. Of je raakt overspannen of burn-out.
Vertragen, genieten van wat er is, rust nemen, ontspannen: het is heerlijk en doet je beseffen dat er meer is in het leven dan alleen hard werken en doorgaan. Je ziet meer om je heen en kan genieten van de mooie lucht, het vers-gemaaide gras of de warmte van de zon op je huid. De ontroering van mooie muziek. Maar te veel vertragen (of stilvallen) kan ook een leeg gevoel geven. Niks komt meer uit je handen. Het leven gaat aan je voorbij en je neemt niet deel.
Hoe is het met jou gesteld? Kan jij versnellen én vertragen? Wat levert jou dat op?
Wil je inzicht krijgen in hoe jij dit doet? Of wil je oefenen met vertragen of juist meer in beweging komen? Dan ben je bij mij aan het juiste adres! Kijk hier voor meer informatie.
