16 nov “Dat voelt raar” zegt ze
Ze komt binnen en stuitert alle kanten op. Ze ziet alles om zich heen. Als ze op het ene speelgoed is uitgekeken pakt ze het volgende. Snel afgeleid door wat de omgeving haar aan prikkels geeft.
Kwaliteiten
Haar kwaliteiten zijn er dan ook naar: vrolijk, enthousiast, speels, actief, sociaal. Ze voelt goed wat een ander nodig heeft en of de ander een echte vriend is. Als iemand een pen nodig heeft, dan reikt ze die aan. Maar als dat andersom niet vanzelfsprekend gebeurd, dan raakt ze teleurgesteld. Ze denkt dat de ander dat express doet. Haar niet belangrijk vind of geen echte vriend is. Ze gaat er (nog) vanuit dat iedereen oog heeft voor een ander. Als anderen niet aan die verwachting voldoen, trekt ze zich terug.
Dat ze zo open staat voor haar omgeving is een kwaliteit. Maar zij en haar ouders komen niet voor niets bij me. De omgeving kan haar ook overvallen en angst oproepen. Ze durft een aantal dingen ook niet meer te doen of naar toe te gaan. Ook heeft ze last van de drukte in de klas. Soms zet ze dan maar een koptelefoon op, want dat helpt haar om zich af te sluiten.
Eigen regie
We oefenen in weer eigen regie nemen. Voelen dat jij er ook nog bent. En dat jij zelf iets kan doen. Dit doen we door haar bewust te maken van kleine stapjes. Wat ga je doen? Ja, het is spannend als alle kinderen naar je kijken voor een boekenbeurt. Gelukkig maar dat ze naar je kijken, want dan luisteren ze naar je en doe je het niet voor niks! En wat ga JIJ doen? Hoe bereid je je voor? Wat zet je waar neer? Hoe ga je staan? Wat is het eerste dat je zegt? Zo krijgt ze weer regie en kan ze zich richten op haar eigen kunne.
We oefenen dit ook door op een grote bal te gaan zitten. Dit kan maar op één manier, namelijk je moet gevoel houden voor je eigen lijf en de bal onder je. Ben je alleen maar met je omgeving bezig, dan gaat dit niet lukken. Natuurlijk leg ik dit niet allemaal uit aan haar. Ze mag dit zelf ontdekken. We maken er een onderzoek van. Zij gaat ontdekken wat haar helpt en wat niet. Gaandeweg kan ze zelf opmerken wat ze doet.
En als ze dan een tijdje op de bal zit, zegt ze opeens: “dit voelt raar!” Ik denk “yes”. Dit voelt inderdaad raar voor haar. Ze is opeens meer in verbinding met haar lijf. Dat voelt anders dan anders, dus raar. Nu ze dit ervaren heeft, kunnen we hier verder op voortbouwen. Met steeds als belangrijkste doel: eigen regie. Wat kan zij doen in haar omgeving.
Meer weten over de begeleiding van kinderen? Kijk dan hier!
