28 apr Lusteloos, depressief, angstig of juist heel actief? Hoe beleef jij deze tijd?
Hoe beleef jij deze tijd van intelligente lock-down?
Depressief, angstig, lusteloos, relaxt of juist heel actief? Wat mij opvalt is dat dit zo verschillend is! En ik vermoed zo maar dat dit te maken heeft met hoe je in elkaar zit. Patronen worden onder druk groter en meer zichtbaar. En de onzekere tijd en crisis waar we nu in zitten is een duidelijk voorbeeld van ‘druk’ die je kan ervaren. De druk van een onzichtbaar virus dat om je heen heerst, maar waarvan je niet weet wanneer het jouw kant op komt. En de druk van met z’n allen thuis zitten (ook al mogen we hier gelukkig nog wel naar buiten). Of juist de druk van het werken in vitale beroepen: doorgaan en geen of weinig tijd om stil te staan, als je werkt in de zorg. De druk die je ook zelf voelt om te blijven zorgen voor de mensen voor wie jij verantwoordelijk bent (of voor wie jij je verantwoordelijk voelt) ook al levert dit voor jezelf spanning en angst op.
Laat ik even voor mezelf spreken.
Voor mij is het dubbel. Ik baal enorm dat ik mijn cliënten ‘in de steek moet laten’. Want zo voelt het wel. Ook al bied ik sessies aan via videobellen, en sinds kort ook wandelen (op 1,5 m afstand). Ik leg mezelf druk op om wel bezig te blijven en mijn praktijk te ontwikkelen. Door b.v. deze blog te schrijven en mijn website bij te werken. Ook had ik ‘wilde’ ideeën over webinars maken en nog meer online zichtbaar te zijn. In mijn initiële actie-en-enthousiasme-modus had ik zelfs al een webinar voorbereid. Maar vervolgens merk ik dat ik daar ook op rem. Ik vind het spannend om te doen. En er ‘ zijn al zoveel webinars’. Er wordt al zo veel gezegd. Wie ben ik nou om hier ook nog iets over te roepen?
Bovendien ben ik minder van het één-richtingsverkeer zenden. Ik hou van de interactie, het in gesprek en in contact zijn. Het voelt raar om dan zonder iemand te zien je verhaal af te steken. Maar misschien zijn dit smoesjes of uitvluchten?? Ik weet het niet. Dit dubben, wikken en wegen; alle kanten bekijken, dat herken ik wel heel erg bij mezelf. En daarmee zet ik mezelf vast. Probeer ik minder snel iets nieuws uit.
Rust en bezinning
Stiekem vind ik deze tijd van rust en bezinning ook heerlijk. Tijd te hebben met mijn gezin. Echt voor langere tijd samen te zijn. In mijn hangmat een boek te lezen in de zon. Een hele middag te genieten van het mooie weer. Loom en helemaal niets te doen. Dat heb ik echt veel gedaan de afgelopen weken. Over het algemeen kan ik hier prima van genieten en voel me er ook echt niet schuldig over. Maar dan is er soms toch ook onrust. Als ik helemaal niets doe, voel ik me ook wat nutteloos. Dat maakt me dan een tikkeltje depressief. Totdat ik een ‘project’ vind om mijn aandacht op te richten. B.v. het opruimen van kleding en het opruimen en opnieuw indelen van de garage. Van die nette stellingen en geordende bakken met daarop duidelijk wat er in zit (zodat je later alles makkelijk terug kan vinden), daar wordt ik dan weer blij van! En als ik dan lekker actief ben geweest (ook al is het maar een uurtje), dan ‘mag’ ik van mezelf gerust de hele middag relaxen in de zon.
Hoe is dat voor jou?
Herken je dat? Of ben jij juist heel anders? Ben je zodra de lock-down begon in actie gekomen? Gelijk nieuwe dingen in gang gezet? Voel je je rusteloos, vol actie? Vind je het juist lastig om tot rust te komen? Waarschijnlijk ben je van nature een blij, doelgericht, actief persoon. En herken je hoe je nu in de actie-modus schiet.
Maar misschien levert de onzekerheid angst op die je lamlegt. Je hangt lusteloos op de bank, kijkt Netflix of zit uren op je mobiel, en verder kom je tot niets. Misschien voel je je zelfs wat depressief. Grote kans dat je dit ergens ook wel herkent. Dat dit je vaker overkomt als je onder druk komt te staan.
Of de angst en druk uit zich in snel geïrriteerd zijn. Je focust je op wat er om je heen in huis gebeurd. Bent alert op geluiden, intonatie of stemverheffingen van je huisgenoten. Op dingen die niet lopen zoals jij het wil. Dit kost veel energie, en aan het einde van de dag ben je dan ook uitgeput (en waarschijnlijk met een nog korter lontje). Je trekt je terug en isoleert.
Of is het voor jou nog weer anders? Ik ben heel benieuwd! Ik kijk uit naar je reactie op dit bericht en hoor graag van je!
En voel je je niet prettig bij hoe je je nu voelt? Wil je beter begrijpen hoe het bij jou werkt of zou je het anders willen? Neem dan gerust contact met me op en dan kunnen we het hier over hebben.
(Overigens vind ik het heel tof om te zien hoe anderen wél in beweging komen. Een mooi voorbeeld hiervan is een initiatief bij mij in de buurt dat ik graag steun en onder jullie aandacht wil brengen: Sewing Heroes !)
